Καλάθι αγορών
Καλάθι αγορών

Ζωγραφίζω από τότε που Θυμάμαι τον Εαυτό μου

1. Πώς πήρες την απόφαση να σπουδάσεις και να πάρεις το πτυχίο από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και να γίνεις ζωγράφος; Ήταν κάτι που το ήθελες από μικρή;

Η ενασχόληση μου με τη ζωγραφική δεν ήταν τόσο συνειδητή, ζωγραφίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Μιμήθηκα από νηπιακή ηλικία αυτό που έβλεπα τη μητέρα μου να κάνει. Εκείνη ζωγράφιζε όρθια στο καβαλέτο της και εγώ δίπλα της με τους μαρκαδόρους μου.

Μεγαλώνοντας ζωγράφιζα τα έπιπλα, τους τοίχους στο δωμάτιο μου, τους τοίχους στο σχολείο μου και εννοείται πως οι – ερασιτεχνικοί μου τότε – πίνακες κοσμούσαν τους τοίχους μας. Πάντα πίστευα πως δε χρειάζεται να μεγαλώσω για να γίνω καλλιτέχνης, είμαι ήδη καλλιτέχνης.

The Return to the Source, 2021. Oil and acrylic on canvas. 180×480 cm

Η Καλών Τεχνών της Αθήνας ήταν για μένα ότι ο Όλυμπος για τους αρχαίους Έλληνες. Αν κάτι μπορούσε να με κάνει ευτυχισμένη, ήταν μια θέση στο Πάνθεον των Ολύμπιων που τη στελέχωναν. Αργότερα, συνέχισα με μεταπτυχιακές σπουδές στο Chelsea College of Arts του Λονδίνου.

2. Το στιλ ζωγραφικής σου παραπέμπει αρκετά σε pop art και τα έργα σου κοσμούν σπουδαίες γκαλερί και ιδρύματα. Ποια είναι τα ερεθίσματα που εμπνέεσαι για να δημιουργήσεις ένα έργο σου;

Είναι αλήθεια ότι τα έργα μου στο πρώτο βλέμμα ενδεχομένως να εγείρουν την αναζήτηση της σύνδεσής τους με την ποπ εικαστική γλώσσα. H ίδια προτιμώ να απομακρύνομαι από τέτοιες αναφορές. Η προσοχή μου, είναι κυρίως στραμμένη σε μία διαφορετική διερεύνηση των φορμαλιστικών και εκφραστικών δυνατοτήτων που μου προσφέρει το μέσο της ζωγραφικής.

You Are My Dream Come True That’s What You Are, 2021. Oil on canvas. (130×110 cm)

Stranger’s Love, 2018. Oil on linen. (70×50 cm)

Γνωρίζω πως είναι πολύ ελεύθερο το χρώμα μου, αλλά με απασχολεί ιδιαίτερα και η κατασκευή των έργων μου. Πρώτα τα προσεγγίζω συνθετικά και μετά έρχεται το χρώμα. Επίσης με ενδιαφέρει πολύ και η εννοιολογική πλαισίωση της δουλειάς μου, το μήνυμα που επικοινωνώ. Άρα το χρώμα αντιπροσωπεύει μάλλον την ελευθερία μου, που πλαισιώνεται από το σχέδιο και τη σκέψη.

Ο χώρος του καμβά – ζωγραφικά, συνθετικά, νοηματικά – αποτελεί για μένα μία σκηνή όπου διερευνώ την ανθρώπινη κατάσταση. Μελετώ τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, την κοινωνική τους θέση και την ψυχική τους κατάσταση, εξετάζοντας δηλωμένα συναισθήματα και μύχιες σκέψεις.

Με ενδιαφέρει το καθημερινό, οι συνήθειες ανθρώπων που ζουν σε καπιταλιστικές και υλιστικές κοινωνίες, όπως αυτή που ζω και η ίδια. Με ιντριγκάρουν θέματα “κοινά” στο μάτι του θεατή, που όταν όμως αποτυπώνονται στον καμβά και καταλήγουν να γίνουν έργο τέχνης, τον καλούν να τα δει με άλλη ματιά και να αναστοχαστεί.

3. Αν παρατηρήσει κανείς τα έργα σου θα δει ότι δεν μπαίνεις σε καλούπια και χρησιμοποιείς μια ελεύθερη τεχνική. Είσαι και στη ζωή σου έτσι ή από τότε που έγινες μητέρα ακολουθείς συγκεκριμένους κανόνες και νόρμες;

Single’s Party, 2018. Oil on canvas. (200×300 cm)

The Love of Someone Beautiful, 2020. Oil and acrylic on canvas. (240×320 cm)

Με τη ζωγραφική μου, στοχεύω να ικανοποιήσω την ανάγκη μου για απελευθέρωση από την ακρίβεια του πραγματικού. Ο τρόπος που το κάνω αυτό, είναι να εναλλάσσω τις δεξιότητες μου κατ’ επιλογήν. Επιλέγω ανάμεσα στην παραστατικότητα ή στην αφαίρεση, ζωντανεύω ή κάνω οικονομία στο σχέδιο, μεγεθύνω λεπτομέρειες, εισάγω φαντασιακά ή αρχιτεκτονικά στοιχεία, ακολουθώ παραδοσιακούς κανόνες στο χρώμα ή το χρησιμοποιώ εντελώς άναρχα, δημιουργώ εντάσεις και ψευδαισθήσεις μέσα από ρεαλιστικές λεπτομέρειες. Τα έργα μου, ειδικά τα μεγαλύτερα, είναι κατασκευασμένα για να «διαβάζονται» μέσα σε μία ανήσυχη ατμόσφαιρα.

Η προσέγγιση μου στη μητρότητα είναι μάλλον παρεμφερής. Υπάρχει βέβαια η δυσκολία στο συνδυασμό ενός τόσο απαιτητικού επαγγέλματος με το μεγάλωμα του γιου μου, αλλά εναλλάσσοντας ρόλους μητέρας και φίλης, πιστεύω πως έχω καταφέρει και να υπάρχουν τα απαραίτητα όρια για τη διαπαιδαγώγηση του και να διατηρείται πάντα η χαρούμενη και θετική ενέργεια στο σπιτικό μας.

4. Η περίοδος της καραντίνας υπήρξε δημιουργική για εσένα; Και αν ναι, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε κάπου τα έργα σου;

Στους εικαστικούς μας αρέσει να δημιουργούμε χωρίς να μας παρακολουθούν. Η ιδιωτικότητα είναι το ζητούμενο, η απομόνωση δεν είναι εξαναγκασμός.
Πέρασα μία από τις πιο smooth εποχές μου στο studio, ένιωσα μέσα μου την ησυχία. Οι αντιπερισπασμοί ανύπαρκτοι, τα deadlines τινάχτηκαν στον αέρα, έμεινε μόνο μια παύση, κατά την οποία η ζωγραφική συνέχισε να συμβαίνει.

Tomorrow Morning at Dawn, 2020. Oil on canvas. (130×100 cm)

For the Good of the Tides, 2020. Oil, acrylic and glitter on canvas. (170×140 cm)

Πολλές ήταν βέβαια οι αλλαγές στο χώρο της τέχνης, για τις οποίες – στα εικαστικά τουλάχιστον – ήμασταν ελαφρώς προετοιμασμένοι. Σημαντικότατα art fairs ανέβηκαν online, οι galleries παρέχουν online viewings, οι καλλιτέχνες έχουν πια για portfolio το Instagram. Πειραματισμοί που αργοσυνέβαιναν εδώ και μια δεκαετία, ξαφνικά μπήκαν στο fast forward.

Μπορεί οι συνθήκες να μην ήταν ιδανικές εν μέσω πανδημίας, αλλά προσωπικά πιστεύω πως εκεί οδεύαμε έτσι και αλλιώς. Σε τέτοιους ασυνήθιστους καιρούς, τις αλλαγές αυτές χρειάζεται να τις καλοδεχτούμε.

Το καλοκαίρι αυτό ήταν ένα υπέροχο διάλειμμα και απαραίτητο για το φρεσκάρισμα του νου, αλλά προσωπικά, ανυπομονώ να ξανααπομονωθώ στο studio και να συνεχίσω την καινούρια μου σειρά έργων με (προσωρινό) τίτλο Neptune in Retrograde, η οποία εξερευνά γυναικείες ονειροπολήσεις και φαντασιώσεις. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα είμαι έτοιμη να την παρουσιάσω στο τέλος του χειμώνα.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ:
Scroll to Top

Κατέβασε Τώρα το Free E-book

Πως να Καταπολεμήσεις το Άγχος

Με την εγγραφή σου θα λαμβάνεις Συμβουλές που θα Αλλάξουν τη Ζωή σου!