Από την Ανδρομάχη Γεωργιάδου, Σεναριογράφο – Ηθοποιό.
Τo The Queen’s Gambit είναι η πιο καλογραμμένη και συναρπαστική σειρά στο Netflix, η οποία κατάφερε όχι μόνο ρεκόρ ακροαματικότητας, αλλά και να κάνει το σκάκι δημοφιλέστερο γενικότερα. Η Anya Taylor-Joy υποδύεται μια νεαρή σκακίστρια τη δεκαετία του ’60, η οποία υπερπηδάει όλα τα εμπόδια που είχαν να αντιμετωπίσουν οι γυναίκες στο χώρο εκείνη την εποχή. Ο χαρακτήρας της φαίνεται ότι βασίζεται σ’ αυτόν του θρυλικού Bobby Fischer, με όλα τα προτερήματα μιας ιδιοφυΐας, αλλά και κάποια από τα μειονεκτήματα. Ο Fischer βέβαια δε φημιζόταν για το σεβασμό του προς τις γυναίκες που διακρίνονταν στο χώρο του σκακιού, τις οποίες έτεινε να θεωρεί υποδεέστερες. Αλλά από την άλλη, έτσι κι αλλιώς στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπήρχε και κανένας άλλος που ο Fischer να θεωρούσε ανώτερο του.
Η σειρά αρχίζει στο ορφανοτροφείο όπου η Beth Harmon, ο χαρακτήρας της Taylor-Joy, κάνει τα πρώτα της μαθήματα σκακιού. Όταν αργότερα δηλώνει συμμετοχή στους πρώτους της διαγωνισμούς και επιμένει ότι δεν είναι πρωτάρα, είναι περιτριγυρισμένη από άντρες που την κοιτάνε αφ’ υψηλού και δεν την πιστεύουν. Είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικές οι σκηνές όπου σιγά σιγά αρχίζουν οι αντίπαλοί της να καταλαβαίνουν ότι όχι μόνο δεν έλεγε ψέματα, αλλά είναι ανώτερη τους. Ενώ αναδεικνύεται στον κόσμο του σκακιού, η σχέση της με το αλκοόλ και τις ναρκωτικές ουσίες χειροτερεύει. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην τελική της μάχη με τον Ρώσο παγκόσμιο πρωταθλητή. Θα ηττηθεί η Beth από τις ίδιες της τις αδυναμίες ή θα κατορθώσει να εκπληρώσει το πεπρωμένο της;

H Anya Taylor-Joy είναι ηθοποιός με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όπως φαίνεται από τη συμμετοχή της σε πολύ διαφορετικές ταινίες. Στο prequel του Mad Max που θα σκηνοθετήσει ο George Miller, η Taylor-Joy θα αντικαταστήσει τη Charlize Theron στο ρόλο της Furiosa. Στο The Witch του Robert Eggers η οικογένειά της υποπτεύεται ότι είναι μάγισσα. Στο Split του M. Night Shyamalan παίζει μια κοπέλα που πέφτει θύμα απαγωγής από έναν ψυχοπαθή με πολλαπλές προσωπικότητες. Στο Emma υποδύεται τη γνωστή ηρωίδα της Jane Austen που περνάει την ώρα της παίζοντας την προξενήτρα κι ανακατεύοντας τις ζωές των φίλων της. Η παρουσία της έχει κάτι μυστηριώδες που τη βοηθάει να είναι πειστική σε όλους αυτούς τους ρόλους.
Τη μητέρα της Taylor-Joy υποδύεται η Marielle Heller, την οποία γνωρίζουμε καλύτερα ως σκηνοθέτη ταινιών όπως το A Beautiful Day In The Neighborhood με τον Tom Hanks, και το Can You Ever Forgive Me? με την Melissa McCarthy. Η Heller ξεχωρίζει με ένα πολύ προσωπικό στυλ παιξίματος, στο οποίο μάλλον συνέβαλαν και οι ικανότητές της στη σκηνοθεσία. Φαίνεται καθαρά η προσοχή στη λεπτομέρεια, και η πολλή διεργασία στην εξέλιξη του ρόλου. Η Taylor-Joy από την άλλη είναι μάλλον ενστικτώδης, έτσι ώστε δεν μπορούμε να μαντέψουμε κατ’ ανάγκη τι ακριβώς σκέφτεται κάθε στιγμή. Έχουν ενδιαφέρον τα σχόλιά της σε συνεντεύξεις όπου δήλωσε ότι αποφάσισε να μάθει απ’ έξω ολόκληρες τις παρτίδες σκάκι που παίζει στη σειρά, έτσι ώστε να βγαίνει αβίαστα το αποτέλεσμα μπροστά στο φακό.

Ο Scott Frank, ένας από τους δημιουργούς της σειράς, έχει επίσης γράψει το Wolverine και το Logan όπου ο Hugh Jackman υποδύεται το ρόλο του λυκανθρώπου που τον έκανε διάσημο. Ένα ακόμα σενάριο του Frank ήταν το The Interpreter, όπου η Nicole Kidman ως μεταφράστρια στα Ηνωμένα Έθνη κατά λάθος γίνεται μάρτυρας συνωμοσίας για φόνο. Η επόμενη ταινία του Laughter In The Dark, επίσης με την Anya Taylor-Joy, βασίζεται σε μυθιστόρημα του Vladimir Nabokov. Μια νεαρή ηθοποιός γοητεύει έναν κριτικό με σκοπό να βάλει χέρι στην περιουσία του. Μια ακόμα ευκαιρία για την Taylor-Joy να επιδείξει την ευρεία γκάμα της.

Όταν οι απόψεις, ο τρόπος δουλειάς και οι ιδιοσυγκρασίες καλλιτεχνών ταιριάζουν τέλεια γεννιέται κάτι ξεχωριστό. Ένας ηθοποιός δεν είναι κάτι που μπορεί να αντικατασταθεί εύκολα με κάποιον άλλον. Ακόμα και ο Hitchcock, ο οποίος είχε ακουστεί να λέει ότι οι ηθοποιοί πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν να ήταν κοπάδι από αγελάδες, ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητος στις επιπτώσεις που είχε το casting στις ταινίες του. Όταν γύρισε την ταινία Vertigo η ηθοποιός της επιλογής του, η Vera Miles, δεν ήταν διαθέσιμη, πράγμα για το οποίο ο Hitchcock παραπονιόταν χρόνια αργότερα. Παρ’ όλο που στη θέση της έπαιξε τελικά η Kim Novak, μια από τις πιο λαμπερές σταρ της εποχής. Κάποιες συνεργασίες μεταξύ ηθοποιών και σκηνοθετών έχουν οδηγήσει σε εντυπωσιακά αποτελέσματα, όπως αυτές της Jennifer Lawrence με τον David O. Russell στο Silver Linings Playbook, το American Hustle και το Joy. Η συνεργασία του Martin Scorsese πρώτα με τον Robert De Niro και τώρα με τον Leonardo DiCaprio οδήγησε σε ταινίες σταθμούς όπως το Taxi Driver, το Raging Bull, το The King of Comedy, και αργότερα το The Aviator, το The Departed και το Shutter Island. Η Taylor-Joy με τον Frank φαίνεται ότι είναι μια ακόμα συνεργασία που αναμένεται να έχει συναρπαστικά αποτελέσματα στο μέλλον.

Η Ανδρομάχη Γεωργιάδου σπούδασε θεατρολογία στο Columbia University και υποκριτική στο New Actors Workshop, τη σχολή του Mike Nichols στη Νέα Υόρκη. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός και σεναριογράφος στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.