Η Ταινία του Μήνα: Οι Μικρές Κυρίες

Από την Ανδρομάχη Γεωργιάδου, Σεναριογράφο – Ηθοποιό.

Στην Οσκαρική ταινία της Little Women, η οποία παίζεται τώρα στη Nova, η Greta Gerwig μας εξοικειώνει με την οικογένεια τεσσάρων αδελφών που ζουν με τη μητέρα τους στη Μασαχουσέτη στα τέλη του 19ου αιώνα. Είναι βέβαια βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Louisa May Alcott, που είχε ξαναγυριστεί σε ταινία το 1994 με πρωταγωνίστρια τη Winona Ryder.

Όποιοι είχαν ικανοποιηθεί με την πρώτη ταινία, ίσως και να μην αγαπήσουν την καινούρια. Ούτως ή άλλως η Gerwig ξέρει τι κάνει, καταφέρνοντας να δώσει μια μοντέρνα ματιά σε κάτι που νομίζαμε ότι ξέραμε. Μια ενδιαφέρουσα, και δύσκολη, τεχνική που χρησιμοποιεί είναι η παρουσίαση των γεγονότων χωρίς να είναι σε χρονολογική σειρά. Έχουν όμως μια δική τους λογική που ωθεί τον θεατή να βγάλει το δικό του νόημα απ’ αυτά που είδε και να τα ξανασκεφτεί.

Πρωταγωνίστρια αυτή τη φορά στο ρόλο της πεισματάρας Τζο είναι η Saoirse Ronan, η οποία παρ’ ότι μόλις 26 χρονών έχει ήδη προταθεί για Όσκαρ 4 φορές. Στον πρώτο της μεγάλο ρόλο, στο Atonement με την Keira Knightley, είχε υποδυθεί μια ακόμα ευφάνταστη συγγραφέα που η τάση της να μπερδεύει τη φαντασία με την πραγματικότητα οδηγεί σε τραγωδία. Αυτή τη φορά οι ικανότητές της την ωθούν να κατορθώσει πράγματα που στην εποχή της αποτελούσαν το προνόμιο των ανδρών. Πειστικότατη σαν άτομο που λειτουργεί κυρίως με το μυαλό η Ronan, όπως επίσης πολύ πειστική είναι και η Florence Pugh στο ρόλο της Έιμι, της πιο ανταγωνιστικής αδερφής της. Η Emma Watson, γνωστή ως Ερμιόνη στις ταινίες Harry Potter, παίζει την Μεγκ, τη μεγαλύτερη αδελφή η οποία δεν έχει τα ίδια καλλιτεχνικά όνειρα με τις υπόλοιπες. Όπως όμως λέει και η ίδια, “επειδή έχω διαφορετικά όνειρα από σένα δε θα πει ότι είναι λιγότερο σημαντικά.” Η Meryl Streep διασκεδάζει με το ρόλο της πλούσιας θείας, και τις ατάκες του στυλ “μπορεί να μην έχω πάντα δίκιο, αλλά ποτέ δεν έχω άδικο.”

Κύριο μέλημα της θείας είναι πότε οι κοπέλες θα παντρευτούν. Παρόμοιες ανησυχίες έχει και ο εκδότης της Τζο, ο οποίος επιμένει ότι το βιβλίο της πρέπει να τελειώνει με έναν μεγαλοπρεπή γάμο. Όπως και στην Jane Austen, ο κόσμος των γυναικών είναι συρρικνωμένος γύρω από το αν, το πότε, και τι είδους γαμπρό θα βρουν. Η Τζο κάποια στιγμή ξεσπάει λέγοντας ότι οι γυναίκες έχουν φιλοδοξίες και ταλέντο, όχι μόνο ομορφιά. Η ΄Ειμι, η μικρότερη αδελφή, αποφασίζει ότι τελικά δεν κατέχει την ευφυΐα που νόμιζε στη ζωγραφική. Η Τζο αντίθετα επιμένει, παρ’ όλα τα εμπόδια. Στη Νέα Υόρκη συναντάει τον Φρίντριχ (Louis Garrel) ο οποίος τη συμβουλεύει να μη γράφει μόνο υλικό που πουλάει εύκολα, αλλά να επικεντρωθεί σε δικό της μυθιστόρημα. Ο Λόρι (Timothee Chalamet) περιπλέκει την κατάσταση όταν της ζητάει να τον παντρευτεί και η Τζο βρίσκεται σε δίλημμα. Η οικογένειά της χρειάζεται βοήθεια. Η Μεγκ δεν έκανε πλούσιο γάμο, η Μπεθ έχει προβλήματα υγείας και το μέλλον της Τζο ως συγγραφέας είναι αβέβαιο. Να ακολουθήσει την πεπατημένη η το ένστικτο της;

Με σενάριο γραμμένο από την ίδια, η Gerwig παρακολουθεί τις περιπέτειες των κοριτσιών με ευαισθησία. Ιδιαίτερα σε μια σκηνή με πολύ χρώμα όπου μια σειρά κοριτσιών ντυμένων στην τρίχα με πανέμορφα φορέματα στριμώχνονται όλα μαζί ανεβαίνοντας μια σκάλα σε κάποιο κοσμικό γεγονός. Η σκηνή αιχμαλωτίζει εύγλωττα την αίσθηση των περιορισμών με τους οποίους πρέπει να συμμορφωθούν στην κοινωνία της εποχής τους. Ο κριτικός των New York Times έγραψε χαρακτηριστικά ότι οι Μικρές Κυρίες είναι μια μεγάλη ταινία, ωθώντας έτσι τo Χόλυγουντ να μην κάνει το λάθος να παραβλέψει το έργο αυτό. Με πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ και μια νίκη, για τα κοστούμια της Jacqueline Durran, σίγουρα δεν έγινε κάποιο τέτοιο λάθος.

Η Gerwig αυτόν τον καιρό γράφει και σκηνοθετεί την ταινία Barbie με τη Margot Robbie, η οποία υπόσχεται κάτι εντελώς διαφορετικό απ’ ότι θα περίμενε κανείς. Πρόκειται για μια κούκλα που εξορίζεται απ’ τον κόσμο της επειδή δεν είναι αρκετά τέλεια και πρέπει να βρει τον εαυτό της στον πραγματικό κόσμο. Ένα ακόμα project που ταιριάζει γάντι στην Gerwig, η οποία έχει δηλώσει: “είναι τρομερό να κάθεσαι και να περιμένεις να σε διαλέξει κάποιος ως ηθοποιό. Στις μέρες μας δημιουργούμε τα δικά μας projects. Η ευκαιρία να συμμετέχεις στο χτίσιμο της καριέρας σου είναι πολύ πιο ικανοποιητική από το απλώς να εύχεσαι ότι όλα θα σου βγουν σε καλό.”

Η ίδια άρχισε την καριέρα της ως ηθοποιός και ξεχώρισε σε ταινίες όπως το Frances Ha του Noah Baumbach, την κωμωδία Arthur με τον Russell Brand και το Jackie με τη Natalie Portman. Έχει μια ακόμα ταινία στα σκαριά, που προς το παρόν τη χαρακτηρίζει ως tap dancing musical project. Έχει επίσης δηλώσει ότι μετά την επιτυχία του La La Land, είναι προφανές ότι ταινίες με χορό και τραγούδι αποτελούν ένα από τα καινούρια cool θέματα που πρέπει να σπρώξει κανείς στο Χόλυγουντ. Μια ακόμα ενδιαφέρουσα δήλωση της: “Το γράψιμο είναι σα να φτιάχνεις κέικ. Δε μπορώ κατ’ ανάγκη να σου πω πού είναι η ζάχαρη.”

Η Ανδρομάχη Γεωργιάδου σπούδασε θεατρολογία στο Columbia University και υποκριτική στο New Actors Workshop, τη σχολή του Mike Nichols στη Νέα Υόρκη. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός και σεναριογράφος στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.