Η Ταινία του Μήνα: Tenet

Από την Ανδρομάχη Γεωργιάδου, Σεναριογράφο – Ηθοποιό.

Στην ταινία Tenet του Christopher Nolan, ο John David Washington ανήκει σε μυστική οργάνωση και προσπαθεί να σώσει τον κόσμο με μεθόδους που περιλαμβάνουν περίπλοκα ταξίδια στο χρόνο. Τόσο περίπλοκα που για να πω την αλήθεια δεν τα πολυκατάλαβα. Αλλά ευτυχώς δε χρειάζεται. Σημασία έχει ότι η ταινία έχει εκρήξεις, θεαματικά stunt, ενδιαφέροντες ηθοποιούς και εντυπωσιακά σκηνικά. Από μια άποψη, είναι η πεμπτουσία του Χιτσκοκικού έργου. Όταν όλα τα περιττά στοιχεία έχουν αφαιρεθεί, τι μένει; Όλες οι λεπτομέρειες της πλοκής δεν είναι παρά δικαιολογίες για να δημιουργηθεί ένα ωραίο, διασκεδαστικό σκηνικό όπου θα διαδραματιστεί κάτι συναρπαστικό μεταξύ διαφόρων γοητευτικών χαρακτήρων.
Στο North By Northwest (Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων), την ταινία σταθμό του Hitchcock, δεν γνωρίζουμε πολλά για τους κακούς του έργου. Μόνο ότι είναι μπλεγμένοι με μυστικά της κυβέρνησης με κάποιο τρόπο. Τι μυστικά ακριβώς; Και με ποιον τρόπο; Δε μαθαίνουμε ποτέ, και το θέμα είναι ότι δεν έχει σημασία, και δε θα ελαττωθεί η απόλαυση του θεατή.

Ο Washington έχει μια ξεχωριστή παρουσία που προμηνύει μια ενδιαφέρουσα πορεία στο μέλλον. Τη δεκαετία που πέρασε, ο Robert Pattinson γύρισε πολλές μικρότερες ταινίες με τις οποίες μπόρεσε να μαθητεύσει πλάι σε ενδιαφέροντες σκηνοθέτες. Τα αποτελέσματα φαίνονται σ’ αυτήν την ταινία. Είναι όχι μόνο άψογα διαλεγμένος για το ρόλο του, πράγμα που δε συμβαίνει και τόσο συχνά, αλλά εδώ δημιουργεί ένα στυλ αποκλειστικά δικό του. Παρ’ όλο που έχει movie star ρόλο, που θα μπορούσε να παίξει με τρόπο πιο βαρετό και αναμενόμενο, τον υποδύεται σαν να ήταν δευτερεύον ρόλος για κάποιον με πολύ χαρακτήρα και πολύ χιούμορ.

Η Elizabeth Debicki συνεχίζει την παράδοση της παγερής Χιτσκοκικής ξανθιάς χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, εφόσον της ταιριάζει τέλεια.
Ο Michael Caine είναι μια αναμενόμενη παρουσία πλέον στα έργα του Nolan (Dunkirk, Interstellar, Inception, οι ταινίες Batman, The Prestige). Ο σκηνοθέτης έχει δηλώσει μεγάλος θαυμαστής του Βρετανού ηθοποιού, ιδιαίτερα της ικανότητάς του να εμφανίζεται με μια τελειωμένη εκδοχή του ρόλου από την πρώτη μέρα, και την πρώτη του φορά μπροστά στην κάμερα.
Ο Σαιξπηρικός Kenneth Branagh ολοκληρώνει το πολύ δυνατό καστ σε έναν ακόμα ρόλο κλειδί, απ’ αυτούς που μπορεί να μην είναι πρωταγωνιστικοί, αλλά στηρίζουν ολόκληρο το έργο.

Η ταινία είναι σαν καλειδοσκόπιο, εξαρτάται από ποια οπτική τη βλέπει κανείς. Όποιος είναι αποφασισμένος να λύσει κάθε γρίφο και μυστήριο, μπορεί να καταλήξει με πονοκέφαλο. Για όποιον θέλει απλώς να διασκεδάσει, είναι μια τέλεια λύση.
Είχα ένα παρόμοιο συναίσθημα όταν είδα για δεύτερη φορά την ταινία The Tree Of Life του Terrence Malick. Την πρώτη φορά παρακολουθούσα την πλοκή. Τη δεύτερη μισοκοιμόμουν στον καναπέ και ήταν σαν να άνοιξε μια καινούρια διάσταση. Χάζευα απλώς την παράξενη αλληλουχία από όμορφες εικόνες χωρίς να πολυανησυχώ για το νόημα, και κάποια σημεία που μου είχαν φανεί ασυνάρτητα (οι δεινόσαυροι) ξαφνικά απέκτησαν νόημα. Η ταινία δεν ήταν μόνο ταινία, αλλά και εργαλείο διαλογισμού. Παίζει ρόλο πώς θα αποφασίσει να τη χειριστεί κανείς. Όσο λιγότερο σκέφτεσαι, τόσο πιο πολύ στο νόημα θα μπεις.

Η Ανδρομάχη Γεωργιάδου σπούδασε θεατρολογία στο Columbia University και υποκριτική στο New Actors Workshop, τη σχολή του Mike Nichols στη Νέα Υόρκη. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός και σεναριογράφος στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.