Αφιέρωμα στον David Fincher

Από την Ανδρομάχη Γεωργιάδου, Σεναριογράφο – Ηθοποιό.

Ταινίες που μπορούμε να θυμηθούμε μέχρι να ανοίξουν οι κινηματογράφοι.

Γύρω στο ’94, στην αρχή της καριέρας του, ο Fincher έλαβε ένα πολύ ενδιαφέρον σενάριο που τελείωνε (Spoiler alert!) με το κομμένο κεφάλι της πρωταγωνίστριας μέσα σε ένα κουτί ταχυδρομείου. Ο σκηνοθέτης δεν είχε ξαναδιαβάσει κάτι παρόμοιο και αμέσως τηλεφώνησε τον ατζέντη του ενθουσιασμένος. Η αντίδραση του ατζέντη τον εξέπληξε. Είχε στείλει στον Fincher λάθος εκδοχή του σεναρίου. Το στούντιο απαιτούσε ένα πιο ευχάριστο τέλος. Αυτή ήταν απλώς η πρώτη εκδοχή, και υπήρχαν περίπου 10 διορθωμένες εκδοχές ακόμα. Ο Fincher όμως ήθελε οπωσδήποτε αυτή που όλοι οι υπόλοιποι θεωρούσαν λάθος. Το αποτέλεσμα: η πασίγνωστη ταινία Seven με τον Brad Pitt και τον Morgan Freeman.

Δεν είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι ένα κοινό σημείο ανάμεσα στα περισσότερα έργα του Fincher είναι άτομα παγιδευμένα σε καταστάσεις πέρα από τον έλεγχο τους.

Στην αμέσως επόμενη ταινία του με τίτλο The Game, ο Michael Douglas πέφτει θύμα μιας εταιρείας που παγιδεύει τους πελάτες της σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι ζωής και θανάτου από το οποίο είναι αδύνατο να ξεφύγουν.

Στο Fight Club ο Edward Norton γίνεται μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης χωρίς να το καταλάβει.

Στο Panic Room η Jodie Foster με την κόρη της παγιδεύονται μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.

Στο Zodiac δεν καταλήγουν σε αδιέξοδο μόνο οι προσπάθειες του Jake Gyllenhaal, του Robert Downey Jr και του Mark Ruffalo να βρουν το δολοφόνο, αλλά και η ζωή τους.

Στο The Curious Case of Benjamin Button, ο Brad Pitt γερνάει προς τα πίσω. Η ταινία βασίζεται σε ευφάνταστο μυθιστόρημα του F. Scott Fitzgerald όπου ο πρωταγωνιστής αρχίζει τη ζωή του ως γέρος και καθώς ωριμάζει γίνεται όλο και νεότερος.

Στο The Social Network ο Mark Zuckerberg διευκολύνει τις ανθρώπινες σχέσεις με τα ηλεκτρονικά μέσα, παράλληλα όμως αποσυνδέοντας τον εαυτό του από αυτές.

Στο Gone Girl ο Ben Affleck κατηγορείται άδικα για την εξαφάνιση της συζύγου του.

Όποιος θα ήθελε, είτε για διασκέδαση είτε επειδή για κάποιο λόγο το βρίσκει χρήσιμο, να δει ταινίες που εντρυφούν στην ψυχολογία ενός δολοφόνου, θα μπορούσε να ξαναεπισκεφτεί το Seven, το Zodiac, και την πρόσφατη σειρά που σκηνοθέτησε ο Fincher με τίτλο Mindhunter (Netflix).

Για όποιον προτιμάει μια πιο ελαφριά διασκέδαση, ταινίες όπως το Panic Room, το The Game, το The Girl with the Dragon Tattoo και το Gone Girl θα ήταν πιο σωστή επιλογή.

Η πιο πρόσφατη ταινία του με τίτλο Mank (Netflix), η οποία κέρδισε 2 Όσκαρ και άλλες 8 υποψηφιότητες, προορίζεται για κινηματογραφόφιλους που ενδιαφέρονται συγκεκριμένα για το Citizen Kane, τη θρυλική ταινία του Orson Welles.

Το The Social Network συνιστάται σε όποιους θεωρούν ότι τα social media έχουν επηρεάσει τη ζωή τους έστω και λίγο.

Το The Curious Case of Benjamin Button, μια ταινία για την εφημερότητα της ζωής με τον Brad Pitt και την Cate Blanchett, μπορεί να συστηθεί σε οποιονδήποτε έχει γεννηθεί και είναι θνητός. Για ταινία με τέτοιο θέμα την βρήκα απρόσμενα ευχάριστη.

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες δηλώσεις του σκηνοθέτη: “Με ρωτούν συχνά γιατί δε γυρίζω ανεξάρτητες παραγωγές. Μα μόνο ανεξάρτητες ταινίες γυρίζω. Απλώς τις κάνω με τη Sony και την Paramount.” Αυτή η πολύ ανεξάρτητη πλευρά του Fincher φαίνεται καθαρά στο Fight Club. Όταν τελείωσε το γύρισμα, ρώτησε τους ηθοποιούς του αν είχαν κατανοήσει τι ακριβώς είχαν επιτύχει. Κάθε κύτταρο της ταινίας εναντιωνόταν σε οποιοδήποτε καθεστώς, ιδιαίτερα αυτό των μεγάλων στούντιο παραγωγής στο Χόλυγουντ. Και όμως, υπό την καθοδήγηση του σκηνοθέτη, αυτοί οι ίδιοι την χρηματοδότησαν. Για τον Fincher η πιο αποτελεσματική επανάσταση είναι η συνεργασία με κάποιον που μισείς. Αν κάποιος προετοιμάζει επανάσταση οποιουδήποτε τύπου, μπορεί να ξαναθυμηθεί αυτήν την ταινία.

Μια ακόμα ενδιαφέρουσα δήλωσή του: “Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο οι ταινίες θα πρέπει να διασκεδάζουν. Πάντα μ’ ενδιέφεραν ταινίες που σου αφήνουν σημάδι. Αυτό που μου είχε αρέσει στο Jaws (Τα Σαγόνια του Καρχαρία) είναι ότι δεν ξανακολύμπησα στη θάλασσα από τότε.” Ένα ακόμα ενδιαφέρον ερώτημα είναι πώς ένα τέτοιο υπερευαίσθητο άτομο μπορεί και σκηνοθετεί τις πολύ σκληρές σκηνές σε ταινίες τύπου Seven και Zodiac.

H Rooney Mara, ηθοποιός με την οποία συνεργάστηκε στο The Girl with the Dragon Tattoo, κάποια στιγμή παρατηρώντας τον στο πλατό αναρωτήθηκε το ίδιο πράγμα. Όταν ο σκηνοθέτης ακόμα πήγαινε σχολείο, το γεγονός ότι ο γνωστός κατά συρροή δολοφόνος Zodiac κυκλοφορούσε ελεύθερος στην πόλη του τον είχε σημαδέψει. Πιο συγκεκριμένα μια μέρα που οι γονείς του τον έστειλαν σχολείο παρ’ ότι ο Zodiac είχε μόλις απειλήσει ότι ο επόμενός του στόχος ήταν παιδάκια σε σχολικά λεωφορεία. Θυμάται τον εαυτό του εκείνη τη στιγμή να σκέφτεται ότι οι γονείς του ίσως να μην έκαναν και τόσο καλή δουλειά όσο νόμιζε. Κάποια έργα αρέσκονται στο να μας εφησυχάζουν.

Ο Fincher μας υπενθυμίζει ότι κανένας μας δεν είναι ασφαλής.


Η Ανδρομάχη Γεωργιάδου σπούδασε θεατρολογία στο Columbia University και υποκριτική στο New Actors Workshop, τη σχολή του Mike Nichols στη Νέα Υόρκη. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός και σεναριογράφος στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

Author